военто́рг (вое́нная торго́вля) ваенга́ндаль, -длю м. (вае́нны га́ндаль).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военфе́льдшер (вое́нный фе́льдшер) ваенфе́льчар, -ра м. (вае́нны фе́льчар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военюри́ст (вое́нный юри́ст) вае́нюрыст, -та м. (вае́нны юры́ст).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінано́сец, ‑носца, м.

Ваенны карабель з тарпедным узбраеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каміса́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіруючая асоба з грамадска-палітычнымі або адміністрацыйнымі функцыямі (у перыяд 1918—1942 гг. — палітычны кіраўнік воінскай часці.).

Брыгадны к.

2. Асоба, якая ўзначальвае ваенны камісарыят.

Ваенны к.

3. У студэнцкіх будаўнічых атрадах: асоба, якая адказвае за арганізацыйна-выхаваўчую работу.

|| прым. каміса́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вае́нна-палявы́, -а́я, -о́е.

Ваенны (у 2 знач.), які ажыццяўляецца, дзейнічае ва ўмовах ваеннага часу.

Ваенна-палявы суд.

Ваенна-палявая хірургія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фельд’е́гер, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Ваенны або ўрадавы кур’ер для дастаўкі важных даручэнняў.

|| прым. фельд’е́герскі, -ая, -ае.

Фельд’егерская пошта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваен- (вайсковы ваенны) Militär-, Kriegs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авіяно́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Ваенны карабель, які служыць плывучай базай для баявых самалётаў, прыстасаваны для іх узлёту, пасадкі і перавозкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wartime

вае́нны час, час вайны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)