азло́біцца, ‑блюся, ‑біліся, ‑біцца; зак.

1. Стаць злосным, выявіць зласлівыя адносіны да ўсяго навакольнага. Азлобіцца на ўвесь свет.

2. Атрымаць моцнае раздражненне, адчуць злосць супраць каго‑н.; раззлавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́зацца

1. zúcken vi;

2. (мучыцца) sich quälen;

3. (біцца) sich prügeln, sich ráufen, sich schlágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

закла́д, -у, М -дзе, м.

1. Аддача (рэчы, маёмасці) у забеспячэнне абавязацельстваў, у пазыку.

Узяць грошы пад з.

Дакумент у закладзе.

2. Рэч, грошы, на якія паспрачаліся.

Выйграць з.

Ісці ў з. або біцца аб з. (перан.: спрачацца на грошы або што-н. іншае).

|| прым. закладны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

blow​1 [bləʊ] n.

1. уда́р;

at a blow адны́м ма́хам, адра́зу;

exchange blows бі́цца;

rain blows upon smb. асы́паць каго́-н. гра́дам уда́раў;

land/strike a blow нане́сці ўда́р

2. уда́р (лёсу), няшча́сце

♦

come to blows (over smth.) пача́ць бі́цца (з-за чаго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ба́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; незак.

Абл. Корпацца, капацца, важдацца. [Мяжэнны:] — А ты доўга бабіцца будзеш? — падагнаў Валяр’яна. — Зараз, Емяльянавіч, зараз, — паправіў на галаве картуз Бяньчук і .. пачаў клікаць дзяцей. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Набі́ць ’накалоць (дроў)’ (мядз., Нар. сл.). Ад біць ’калоць (дровы)’, параўн. тэрытарыяльнае размеркаванне біцца і калоцца ’бароцца (пра карову)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

come to grips

а) схапі́цца бі́цца

б) пава́жна ўзя́цца за што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

palpitate

[ˈpælpɪteɪt]

v.i.

1) мо́цна бі́цца (пра сэ́рца)

2) дрыжэ́ць, трэ́сьціся (ад стра́ху)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pulsíeren

vi

1) бі́цца, пульсава́ць

2) перан. біць крыні́цай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

palpitate [ˈpælpɪteɪt] v.

1. med. мо́цна бі́цца (пра сэрца); пульсава́ць

2. дрыжа́ць (ад страху);

palpitating with excitement які́ дрыжыць ад хвалява́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)