госпо́дь рел. бог, род. бо́га м.; гаспо́дзь, род. го́спада м.;

◊

госпо́дь зна́ет (ве́дает) уст. бог ве́дае;

прости́ го́споди уст. дару́й бо́жа;

сла́ва тебе́ го́споди уст. сла́ва бо́гу, дзя́куй бо́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыць несов.

1. (делать крышу) крыть;

2. разг. (критиковать) крыть;

◊ няма́ чым к. — не́чем крыть;

крый бо́жа, няха́й бог кры́е — не дай бог, не приведи́ госпо́дь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атэі́ст

(ням. Atheist, ад гр. a- = не + theos = бог)

паслядоўнік атэізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́клясці, ‑кляну, ‑клянеш, ‑кляне; зак.

Разм. Праклясці. Стары Прусак, якога выкляў бог І выракліся людзі,.. Убачыў неяк недарэчны сон. Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Купідо́н, ‑а, м. (з вялікай літары).

У антычнай міфалогіі — бог кахання ў выглядзе хлопчыка з лукам і стрэламі; Амур, Эрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изба́вить сов. зба́віць, пазба́віць; (спасти) вы́ратаваць, мног. павырато́ўваць; (освободить) вы́зваліць, мног. павызваля́ць;

изба́вить от сме́рти вы́ратаваць ад сме́рці;

◊

изба́вь(те) змі́луйцеся, пакі́нь(це) у спако́і, зво́льні(це);

изба́ви бог барані́ бог;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; незак.

1. каго-што. Пільна ахоўваць ад нападу ворагаў. Няхай на Волзе ці Кубані Салдацкія міналі дні, І там я ў любым змаганні Свой край бацькоўскі бараніў. Астрэйка. Не страшна смерць Свабоду хто бароніць, Будуе хто Нязнаны новы свет. Чарот. // Засцерагаць ад чаго‑н. непрыемнага. Ватоўка, бы якое рэшата, не бароніць ад сібернага ветру. Мыслівец.

2. што. Адстойваць што‑н. Міколку часта даводзіцца спрачацца і заўзята бараніць свае думкі, даводзіць іх правільнасць. Шынклер.

•••

Барані божа гл. бог.

Няхай бог бароніць гл. бог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́жухна м. (звательная форма от бог) бо́же;

◊ а. б.! — о бо́же! о го́споди!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АМУ́Р,

Купідон, у старажытнарымскай міфалогіі бог кахання, сын Венеры. У грэч. міфалогіі адпавядае Эроту.

т. 1, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вулка́н. Запазычана з рус. вулка́н (Крукоўскі, Уплыў, 73, 86), што з лац. Vulcanus ’бог агню’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)