Малібдэн ’хімічны элемент, Mo’ (ТСБМ). З рус. молибден ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 89), дзе з новалац. molybdenum < лац. molybdaena ’руда, свінцовы бляск’ < ст.-грэч. μολύβδαινα ’кавалачак свінца, які чапляўся да вудачкі’ < μόλυβδος ’свінец’ (Голуб-Ліер, 320).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глянцзі́льбер

(ням. Glanzsilber, ад Glanz = бляск + Silber = срэбра)

рэчыва, якое змяшчае плаціну або паладый; выкарыстоўваецца для жывапісу на фарфоры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лю́стр

(фр. lustre = бляск)

пігмент, які наносіцца на керамічныя вырабы зверху глазуры для надання ім металічнага або перламутравага бляску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЗАЎСКІ́Т

(ад назвы Азоўскага мора),

мінерал. Агрэгаты шчыльныя, уключэнні, лускавінкі, сеткаватыя пражылкі. Колер цёмна-буры. Бляск смалісты. Цв. 4. Крохкі. Лёгка раствараецца ў салянай і азотнай кіслотах.

т. 1, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

mother-of-pearl

1.

n.

ма́ціца f., пэрламу́тар -ру m.

2.

adj.

маціцо́вы, пэрламу́травы (бляск, гу́зік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pageantry

[ˈpædʒəntri]

n., -ries

1) пы́шнасьць, пара́днасьць f., бляск -у m., по́мпа f.

2) відо́вішча на пака́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

глянцго́льд

(ням. Glanzgold, ад Glanz = бляск + Gold = золата)

вязкая бурая вадкасць, у якой ёсць золата; выкарыстоўваецца для роспісу на фарфоры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марафе́т

(тур. marifet = майстэрства, спрыт)

лоск, бляск;

наводзіць м. — прыводзіць у парадак свой знешні выгляд, прыбіраць кватэру, горад і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

свінцо́вы Blei-, bléiern; bléigrau, bléifarben (пра колер);

свінцо́вы бляск мін. Bléiglanz m -es;

свінцо́выя бялі́лы хім. Bléiweiß n -es;

свінцо́выя во́блакі bléigraue [bléierne, bléifarbene] Wólken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gloss

I [glɑ:s]

1.

n.

гля́нец -цу m.

а) бляск -у m. (начы́шчанай адпалірава́най паве́рхні)

б) беззага́нны вы́гляд, во́нкавы бляск

2.

v.t.

1) наво́дзіць бляск, глянцава́ць

2) загла́джваць (не́шта няпра́вільнае)

II [glɑ:s]

n.

1) глёса f. (тлумачэ́ньне незразуме́лага сло́ва ці вы́разу на паля́х)

glosses in Skaryna’s texts — глёсы ў Скары́навых тэ́кстах

2) падрадко́вы перакла́д, гляса́рый -я m

3) наўмы́сна перакру́чаная або́ фальшы́вая інтэрпрэта́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)