фіёрдавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фіёрда; з фіёрдамі. Фіёрдавы бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць; які ідзе, вядзе ў адваротным кірунку.

С. бераг ракі.

2. Які карэнным чынам адрозніваецца ад чаго-н., не сумяшчальны з чым-н.

Супрацьлеглыя паняцці.

|| наз. супрацьле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абры́вісты в разн. знач. обры́вистый;

а. бе́раг — обры́вистый бе́рег;

абры́вістая гаво́рка — обры́вистая речь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

травяні́сты в разн. знач. травяни́стый;

~тая раслі́ннасць — травяни́стая расти́тельность;

т. бе́раг — травяни́стый бе́рег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

га́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з галькі, пакрыты галькай. Галечны пласт. Галечны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцёсісты, ‑ая, ‑ае.

Багаты ўцёсамі, скалісты. Вадзіцель паглядзеў на знаёмы ўцёсісты бераг. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Meresküste

f -, -n марскі́ бе́раг, марско́е ўзбярэ́жжа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бурла́к, ‑а, м.

Даўней — рабочы, які ў арцелі цягнуў паўз бераг супраць цячэння судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набярэ́жны, -ая, -ае.

1. Размешчаны на беразе, каля берага.

Н. бульвар.

2. у знач. наз. набярэ́жная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Бераг, умацаваны сцяной з граніту, каменю і інш., а таксама вуліца, якая ідзе ўздоўж такога берага.

Дом на набярэжнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

круты́¹, -а́я, -о́е.

1. Абрывісты.

К. бераг ракі.

2. 3 рэзкім, раптоўным змяненнем напрамку.

Крутыя павароты на дарогах.

3. перан. Значны, рашучы.

Крутыя змены.

4. Суровы, строгі.

К. характар.

|| наз. кру́тасць, -і, ж. і круцізна́, -ы́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)