Небагаты, незаможны, бедны чалавек. [Элія Бакучава:] — Багаты раз на жыцці памірае — бядняк штодзень.Самуйлёнак.Распрадавалі.. [такароўцы] апошнія здабыткі, каб плаціць адвакатам, зрабіліся беднякамі.Бядуля.//Бедны селянін, якога эксплуатавалі багачы. Атрымаўшы зямлю, дапамогу, яны [Цітаўна з сям’ёй] выбіліся з беднякоў у сераднякі.Шамякін.Спачатку ўся Гусевіца пайшла ў калгас, адны беднякі арганізаваліся.Асіпенка.Перш за ўсё вельмі падазрона, што на сход закліканы адны толькі беднякі і, што яшчэ больш дзіўна, Мікіта!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́таны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад латаць.
2.узнач.прым. Які мае латкі, залатаны. Перад.. [Лідай] стаяў невысокі чалавек у латанай вопратцы.Новікаў.
•••
Бядой латаны — вельмі бедны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вітамі́нм. Vitamín [vi-] n -s, -е;
бе́дны на вітамі́ны vitamínarm [vi-];
утрыма́нне вітамі́ну Vitamíngehalt [vi-] m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Разм. Напрыводзіць у вялікай колькасці. — Як перавязалі ўчора [малому] нагу, дык ляжыць, бедны, на ложку.. Сумаваць не даюць. З усяе вёскі дзяцей панапрыводзілі.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
начмуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак.
Разм. Нагаварыць абы-чаго, увесці ў зман; дурманіць. Начмуціў пан ойча, як чараўнік... Нагнаў столькі туману, што бедны Клеманс ледзь не захлынуўся ў ім.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малазяме́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае дастатковай колькасці зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі. Мікуцічы — сяло вялікае, вядомае ва ўсёй акрузе. Стаіць на пясках каля Нёмана. Народ тут бедны, малазямельны.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
underprivileged
[,ʌndərˈprɪvəlɪdʒd]
adj.
1) які карыста́ецца ме́ншымі права́мі, абмежава́ны ў право́х
2) бе́дны, незамо́жны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ubogi
ubog|i
убогі, бедны;
~ie mieszkanie — бедная кватэра;
~a wyobraźnia — убогая фантазія;
posiłek ~i w witaminy — ежа, бедная на вітаміны; ubogi krewny кніжн.бедны сваяк
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
poor2[pɔ:, pʊə]adj.
1.бе́дны;
a poor man бядня́к;
2. дрэ́нны, ке́пскі;
of poor quality дрэ́ннай я́касці;
poor health сла́бае здаро́ўе;
poor harvest/crop ні́зкі ўраджа́й;
be poor at smth. быць сла́бым у чым-н.;
He’s poor at maths. Ён слабы ў матэматыцы.
3.бе́дны, няшча́сны;
Poor you! (Ах ты) небара́ка/бедала́га!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
плея́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Група выдатных дзеячаў у якой‑н. галіне пэўнай эпохі, звязаных агульнасцю поглядаў, задач і пад. Дзям’ян Бедны належыць да слаўнай плеяды пачынальнікаў новай, сацыялістычнай літаратуры.«Полымя».
[Грэч. pleias — назва групы з сямі старажытнагрэчаскіх паэтаў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)