ёсць¹.

1. Форма цяпер. часу ўсіх асоб адз. і мн. ліку дзеяслова быць; існуе, маецца ў наяўнасці.

Ё. сябры.

Ё. спадзяванне.

2. Служыць звязкай у састаўным іменным выказніку.

Што ё. сумленне? Закон ё. закон.

Гаспадарка ё. мая апора.

◊

Што ёсць духу (разм.) —

1) вельмі хутка (бегчы, ехаць і пад.);

2) вельмі моцна (крычаць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угна́цца, уганю́ся, уго́нішся, уго́ніцца; угна́ўся, -на́лася; уганіся; зак., за кім-чым.

1. Пабегчы так, каб дагнаць.

У. за хлопчыкам.

2. (звычайна з адмоўем). Не адстаючы, ісці, бегчы за кім-, чым-н.

За вамі не ў.

3. (звычайна з адмоўем), перан. Зраўняцца з кім-, чым-н. у чым-н.

За ім у рабоце ніхто не ўгоніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскапі́зм

(англ. escapism, ад escape = бегчы, ратавацца)

імкненне адысці ад рэальнага жыцця, ад жыццёвых праблем у свет ілюзій, фантазій.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Патарыба́ніць ’бегчы’ (Інстр. III). Да прасл. terti (Куркіна, Этимология–1980, 24) > terati ’гнаць, бегчы’ (в.-луж. ćerić ’лавіць’, ст.-чэш. poteriti, vteriti ’неадступна ісці, бегчы за кім-н.’, славен. tėrjati), якое пазней набыло экспрэсіўныя суфіксы — патараніць (гл.), патарабаніць — магчыма, пад уплывам цюрк., параўн. тат. daraban ’барабану > тарабан ’тс’, тарабаніць: вяц. ’біць, барабаніць’, бел. ’моцна стукаць’, ’хутка несці нешта вялікае’, польск. potarabanić ’ісці з цяжкасцю’, усх.-чэш. tarabit ’несці з намаганнем’. Аб мене а > ы гл. Карскі, 1, 103.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прышпо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Ударыць каня шпорамі пад бакі, прымушаючы бегчы хутчэй. Коннікі прышпорылі коней і праз некалькі секунд апынуліся каля сялян. Пальчэўскі. [Андрушка] .. прышпорыў каня і аж угалоп пусціўся па вуліцы. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лямце́ць ’ісці трушком, бегчы’ (слонім., Жыв. сл.). Няясна. Магчыма ад ляце́ць з устаўным ‑м‑ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rerun

1. [,ri:ˈrʌn]

v.i. -ran, -running

ізно́ў бе́гчы

2. [ˈri:rʌn]

n.

стара́я тэлевізі́йная прагра́ма або́ фільм пака́званы ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гарцава́ць

(польск. harcować, ад ст.-чэш. harcovati)

1) па-маладзецку ездзіць вярхом, красуючыся спрытнай пасадкай;

2) гулліва бегчы, падбрыкваючы, або падскокваць на месцы (пра каня).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

trucht, ~u

м. трух, трушок;

jechać (biec) ~em — ехаць (бегчы) трушком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напярэ́ймы прысл:

бе́гчы напярэ́ймы j-m den Weg ábschneiden*;

ісці́ напярэ́ймы j-m in die Quére kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)