карт м (гоначны аўтамабіль) Kart m -(e)s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

banger [ˈbæŋə] n. BrE, infml

1. сасі́ска

2. драндуле́т (пра стары аўтамабіль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

convertible1 [kənˈvɜ:təbl] n.

1. аўтамабі́ль з адкідны́м ве́рхам

2. кана́па-ло́жак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грузапад’ёмнасць, ‑і, ж.

Гранічная здольнасць механізма паднімаць цяжкі груз. // Колькасць грузу, на перавозку або падыманне якога разлічаны вагон, аўтамабіль, ліфт і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкавушка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Легкавы аўтамабіль. Пад шкляны ганак канторкі ціха і лёгка падкаціла новенькая легкавушка. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракатонка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Аўтамабіль грузападымальнасцю ў сорак тон. І мінскія саракатонкі Сваім рыканнем глушаць позні гром. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцякальны прыметнік

  1. Які мае такія вонкавыя абрысы, што забяспечваюць пры руху найменшае супраціўленне паветра, вады і пад.

    • Аўтамабіль абцякальнай формы.
  2. пераноснае значэнне: Няпэўны, ухілісты; які абыходзіць спрэчныя пытанні.

    • А. адказ.

|| назоўнік: абцякальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

праходнасць назоўнік | жаночы род

  1. Даступнасць чаго-н. для праходу.

    • П. балота.
  2. Пра органы цела: здольнасць прапускаць што-н. праз сябе.

    • П. кішак.
  3. Пра транспартныя сродкі: здольнасць пераадольваць дарожныя перашкоды.

    • Аўтамабіль павышанай праходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лесавоз, ‑а, м.

Від транспарту (аўтамабіль, судна) для перавозкі лесу (у 2 знач.). Сумёты раскінуўшы ў гонкім бары, Вядзе лесавозы бульдозер. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

auto

[ˈɔtoʊ]

n.

а́ўта n., аўтамабі́льm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)