аўто́бус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесны аўтамабіль (з колькасцю месцаў для сядзення больш за дзевяць, уключаючы месца кіроўцы) для перавозкі пасажыраў.

Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўто́бусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.

2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.

Вагон-с.

|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панеляво́з, ‑а, м.

Аўтамабіль з нізкай грузавой платформай, прызначаны для перавозкі панелей сцен і перакрыццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піка́п, ‑а, м.

Невялікі аўтамабіль, звычайна з адкрытым кузавам, прызначаным для перавозкі грузаў і пасажыраў.

[Англ. pick-up.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохме́сны, ‑ая, ‑ае.

З месцамі для чатырох, які мае чатыры месцы. Чатырохмеснае купэ. Чатырохмесны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sports car

спарто́вы аўтамабі́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

універса́л м. (аўтамабіль) Kómbi m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

auto

н. машына, аўтамабіль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

automobil, ~u

м. аўтамабіль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Легцава́я ’легкавы аўтамабіль’ (Сцяшк.) — гіперправільная (на польскі манер) форма лексемы легкавая (машына), параўн. польск. lekce — lekko.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)