цвярды́ня, ‑і, ж.

Крэпасць, умацаваныя пазіцыі. Брэсцкая цвярдыня. □ Гэта новая ў гісторыі войнаў перамога ля сцен волжскай цвярдыні, перамога савецкага чалавека над змрочнымі сіламі фашызму. «Полымя». Закончан слаўны наш паход. Цвярдыні ворага — у руінах. Таўлай. // перан. Апора. Тут генія грабніца. Два салдаты Стаяць заўжды на доблесным пасту. За імі Крэмль — людскіх надзей вястун, Цвярдыня міру, вораг войнаў клятых. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтры́гер

(англ. outrigger)

1) лодка з вынаснымі ўключынамі для вёсел, а таксама самі вынасныя ўключыны;

2) дадатковая апора, якая засцерагае ад перакульвання перасовачнае ўстройства, напр. пад’ёмны кран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

springboard [ˈsprɪŋbɔ:d] n.

1. sport трамплі́н;

mil. плацда́рм

2. (for/to) апо́ра, зыхо́дны пункт для які́х-н. дзе́янняў;

The document provided a springboard for a lot of discussion. Дакумент стаў пачаткам вялікай дыскусіі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́ручні, ‑яў; адз. поручань, ‑чня, м.

1. Прут, брусок на трапах, пры дзвярах вагона і пад., за якія трымаюцца рукамі пры спуску, пад’ёме; парэнчы. Наташа схавалася ў пад’ездзе чужога дома і прытулілася да поручняў на лесвіцы. Гарбук.

2. Апора для рук у крэсле, калясцы і пад. [Андрыяну Цітавічу] нязвычна было ў сваім кабінеце сядзець з боку стала, не на сваім вышліфаваным крэсле з поручнямі. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dependance, dependence

[dɪˈpendəns]

1) (on) зале́жнасьць f.

2) даве́р -у m.

to put dependence in someone — давяра́ць каму́-н.

3) апо́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

backbone

[ˈbækboʊn]

n.

1) сьпі́нны хрыбе́т

2) Figur. хрыбе́т -та́ m. (цьвёрдасьць хара́ктару), адва́га, рашу́часьць f

3) гало́ўная апо́ра; асно́ва, су́тнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВО́РМСКІ КАНКАРДА́Т,

кампраміснае пагадненне паміж імператарам «Свяшчэннай Рым. імперыі» Генрыхам V і рым. папам Калікстам II, якое завяршыла барацьбу за інвестытуру. Падпісана 23.9.1122 у г. Вормс (Германія). Паводле пагаднення імператар захаваў кантроль за выбарамі і зацвярджэннем епіскапаў у Германіі, а ў Італіі і Бургундыі епіскапы павінны былі выбірацца і зацвярджацца са згоды папы. У выніку Вормскага канкардата скончылася т.зв. «епіскапальная палітыка» (апора на духавенства) герм. імператараў, пачатая Атонам І.

т. 4, с. 274

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

footing [ˈfʊtɪŋ] n.

1. апо́ра, пункт апо́ры;

lose one’s footing спатыкну́цца, паслізну́цца

2. асно́ва;

on a legal/scientific footing на зако́ннай/навуко́вай асно́ве

3. узаемаадно́сіны;

be on an equal footing (with) быць на адно́лькавых права́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

foothold

[ˈfʊthoʊld]

n.

1) апо́ра f. (для нагі́)

2) пункт апо́ры, апо́рны пункт

to gain (have) a foothold — стаць цьвёрдай наго́й; умацава́цца, замацава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

касты́ль, ‑я, м.

1. Апора для чалавека бяз ног або з хворымі нагамі; мыліца. Абаперціся на кастыль. Хадзіць на кастылях. □ Стаў дзядок пад акном, З плечаў торбы вісяць, Бок падпёр кастылём. Купала.

2. Металічны шпень, які забіваецца ў шпалу для прымацавання да яе рэйкі. Саромеючыся, Мікалай расказаў: — Працую на чыгунцы ў рамонце... Забіваем кастылі, ну, такія вялікія цвікі, якімі трымаецца рэйка на шпалах. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)