Frimachung

f -, -en

1) вызвале́нне, ачы́стка (вуліцы і г.д.)

2) апла́та пашто́вым збо́рам [мы́там]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tonnage

[ˈtʌnɪdʒ]

n.

1) тана́ж -у́ m. (ваго́на, самалёта)

2) груз -у m.

3) карабе́льная апла́та мы́та (у разьлі́ку за то́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fee

[fi:]

1.

n.

1) пла́та f.; ганара́р -у m.

an admission fee — уступна́я пла́та

2) апла́та f.

2.

v.t.

плаці́ць за паслу́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frnko

adv камерц. фра́нка; без дале́йшай апла́ты

~ Grnze — апла́чана да мяжы́ [грані́цы]

~ gegen ~ — узае́мная апла́та выда́ткаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Магары́ч, магары́ш ’пачастунак асобы, якая атрымала прыбытак ад здзелкі’ (Нас., ТСБМ, Шпіл., Растарг., ТС), ’барыш’ (Нас.), ’аплата слугам за год’ (Чач.), магары́чнік ’асоба, якая любіць піць на барышах’, ’зводнік’ (Нас.). Ст.-бел. могоричъ ’магарыч’ (1598 г.), могаричникъ (1539 г.). Рус. могоры́ч, магары́ч, арэнб. магара́ ’падарунак’, укр. могори́ч, могри́ч ’пачастунак’, ст.-рус. могорьць (1496 г.). Праз рус. мову запазычана з цюрк. < араб. maḫārij ’выдаткі’ (Гл. Корш, AfslPh, 9, 654; Бернекер, 2, 67; Фасмер, 2, 635; Булыка, Запазыч., 205). Насовіч (287) памылкова з літ. magariczy ’выпіўка пасля торгу’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nawiązka

nawiązk|a

ж.

1. лішак;

z ~ą — з лішкам;

2. юр. аплата; пакрыццё; грашовая кампенсацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адпла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

1. Разлік, плата (за працу, паслугу, доўг); аплата. [Байкач:] Што вам трэба? [Пякарская:] Адплата па векселях. Гурскі. [Сёмка:] — Уся сям’я працуе цэлы год, а ў канцы — нічагусенькі ў адплату. Гартны. [Сімон:] — Зямлю іхнюю.. [жанчын] бяру сабе ў адплату доўгу. Самуйлёнак. // Аддзяка за клопат, дбанне.

2. перан. Помста, кара за злачынства, крыўду. [Алешын:] Яшчэ душа адплатаю гарыць — Ні смерці жах, ні чорны цень магілы Агонь душы не здольны пагасіць. Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vergütung

f -, -en

1) апла́та, кампенса́цыя

2) узнагаро́да

3) тэх. паляпшэ́нне, рафінава́нне

4) хім. насычэ́нне; гл. vergüten

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Beglichung

f -, -en

1) ураўна́нне

2) ула́джванне (спрэчкі)

3) камерц. апла́та, пагашэ́нне

zur vllständigen ~ — у канчатко́вы разлі́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

возмеще́ние ср.

1. (действие) пакрыццё, -цця ср.; апла́та, -ты ж.; зваро́т, -ту м.; кампенсава́нне, -ння ср.; заме́на, -ны ж.; см. возмеща́ть;

2. (вознаграждение) кампенса́цыя, -цыі ж.; узнагаро́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)