спадру́чны

1. pássend, geéignet; entspréchend (адпаведны);

2. у знач. наз. м. (памагаты) Hélfer m -s, -, Gehílfe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ідэнты́чны

(с.-лац. identicus)

такі самы, аднолькавы, раўназначны, цалкам адпаведны чаму-н. (напр. і. тэкст).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ро́хтачка ’адзнака’: у Тамарінага мальца дайжа рохтачкі ўсе твае (Юрч. СНЛ). Узыходзіць да ры́хт, ры́хты ’такі ж, падобны’, ры́хтык, ры́хцік ’якраз, дакладна’ < польск. rychtyk, rychtyg < ням. richtig ’правільны’, ’сапраўдны’, ’адпаведны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

symmétrisch

a сіметры́чны, суразме́рны (з чым-н.), адпаве́дны (чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zútreffend

*

1.

a пра́вільны, адпаве́дны

2.adv адпаве́дным чы́нам; пра́вільна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

applicable

[əˈplɪkəbəl]

adj.

го́дны для ўжы́тку; адпаве́дны, які мае дачыне́ньне, датычны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

feasible

[ˈfi:zəbəl]

adj.

1) зьдзяйсьня́льны, рэа́льны

2) магчы́мы, праўдападо́бны

3) адпаве́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

полімергамо́лагі

(ад палімеры + гр. homologos = адпаведны)

высокамалекулярныя злучэнні, макрамалекулы якіх пабудаваны з аднолькавых груп атамаў і адрозніваюцца ступенню полімерызацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

okolicznościowy

адпаведны акалічнасці (сітуацыі);

wygłosić przemówienie ~e — сказаць адпаведную сітуацыі прамову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stosowny

stosown|y

адпаведны; слушны; дарэчны;

uznać za ~e — прызнаць дарэчным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)