pokazowy

pokazow|y

паказны; паказальны;

lekcja ~a — адкрыты ўрок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нехи́трый

1. (простодушный) няхі́тры; (открытый) адкры́ты; (простой) про́сты;

2. (несложный) разг. няхі́тры; несклада́ны; (немудрёный) немудраге́лісты; (простой) про́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ingenuous

[ɪnˈdʒenjuəs]

adj.

1) адкры́ты, шчы́ры

2) про́сты; натура́льны; няві́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aboveboard

[əˈbʌvbɔrd]

1.

adv.

адкры́та, сумле́нна

2.

adj.

адкры́ты, сумле́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flan [flæn] n. адкры́ты піро́г (звыч. з фруктовай начынкай, сырам і да т.п.);

a mushroom flan піро́г з грыба́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рака,

адкрыты пастаянны водны паток.

т. 13, с. 274

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дасту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога можна прайсці, праехаць.

Лагер размясціўся ў даступным месцы.

2. Адкрыты для зроку.

Д. для назірання.

3. Які падыходзіць для ўсіх або многіх.

Даступныя цэны.

4. Лёгкі для разумення.

Даступная форма выкладання думак.

5. Які выклікае прыхільнасць да сябе.

Гэта быў д. просты чалавек.

|| наз. дасту́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склад³, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

Гук або спалучэнне гукаў, што вымаўляюцца адным штуршком выдыхнутага паветра.

Націскны с.

Дзяліць словы на склады.

Адкрыты склад — склад, які канчаецца на галосны гук.

Закрыты склад — склад, які канчаецца на зычны гук.

|| прым. складо́вы, -ая, -ае.

Складовае пісьмо (у якім знакамі абазначаюцца склады, а не гукі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

frank

[fræŋk]

1.

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты

2) я́ўны, адкры́ты

frank mutiny — адкры́ты бунт

2.

v.t.

1) звальня́ць ад пла́ты, пасыла́ць по́шту бяспла́тна

2) пераво́зіць або́ прапушча́ць бяспла́тна

3.

n.

1) пра́ва на бяспла́тную перасы́лку по́шты

2) по́шта, перасыла́ная бяспла́тна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пралётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Лёгкі адкрыты двухмесны экіпаж. На лёгкай пралётцы аканом ціхенька правёз пана графа па лясных дарогах. Лобан. Хуткай рыссю насустрач хлопцам кацілася пралётка. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)