філія́л, ‑а, м.

Аддзяленне буйнога прадпрыемства, якой‑н. установы ці арганізацыі. Філіял музея. Філіял Акадэміі навук. □ Зімою амаль усе маладыя рабочыя вучыліся ў філіяле будаўнічай школы, набывалі спецыяльнасці муляраў і тынкоўшчыкаў, сантэхмантажнікаў і арматуршчыкаў. Грахоўскі.

[Ад лац. filialis — сыноўні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэ́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да канцэрта (у 1 знач.). Канцэртнае аддзяленне. Канцэртнае выступленне. // Які даецца ў канцэрце, канцэртам. Канцэртнае выкананне оперы.

2. Прызначаны для канцэрта, якім карыстаюцца ў канцэрце. Канцэрты раяль, Канцэртная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машы́нны маши́нный;

~нныя дэта́лі — маши́нные дета́ли;

~ннае ма́сла — маши́нное ма́сло;

~ннае аддзяле́нне — маши́нное отделе́ние;

м. перакла́д — лингв. маши́нный перево́д;

м. час — маши́нное вре́мя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Vórstudi¦enanstalt

f -, -en падрыхто́ўчыя ку́рсы; падрыхто́ўчае аддзяле́нне ў (ВНУ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

weg=

аддз. дзеясл.прыстаўка, указвае на аддзяленне, аддаленне: wégfahren* ад’язджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

odpadnięcie

н.

1. адпадзенне, адпаданне;

2. перан. адлучэнне, аддзяленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

filia

ж. філіял; аддзяленне; філія;

filia banku — філіял банка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэ-

(лац. de = з, ад)

прыстаўка, якая абазначае аддзяленне, выдаленне, адмену, спыненне чаго-н. або адваротнае дзеянне ці паніжэнне, спад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

department [dɪˈpɑ:tmənt] n.

1. аддзе́л; аддзяле́нне

2. дэпарта́мент, міністэ́рства, ве́дамства

3. ка́федра; факультэ́т;

the department of modern languages ка́федра суча́сных моў;

the geography department геаграфі́чны факультэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бага́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да багажу (у 1 знач.). Багажная квітанцыя, каса. // Прызначаны для багажу (у 1 знач.). Багажны вагон. Багажнае аддзяленне.

2. у знач. наз. бага́жны, ‑ага, м. Чыгуначны служачы, які прымае і выдае багаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)