◎Пасо́ўнасць ’супадзенне’ (Дуж-Душ.). Да пасаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыпаса́цца ’прызвычаіцца’ (брасл., Сл. ПЗБ). Няясна; магчыма, да пасава́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sit well

быць да тва́ру, пасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

befit [bɪˈfɪt] v. fml падыхо́дзіць, пасава́ць;

as befitted a visitor of her status як і нале́жала наве́двальніцы яе́ ста́тусу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

assort

[əˈsɔrt]

1.

v.t.

сартава́ць; разьмярко́ўваць; разьбіра́ць; групава́ць, клясыфікава́ць

to assort books alphabetically — групава́ць кні́гі ў альфабэ́тным пара́дку

2.

v.i.

падыхо́дзіць, пасава́ць

to assort well — до́бра пасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

become [bɪˈkʌm] v. (became, become) 1. станаві́цца, рабі́цца

2. пасава́ць, быць да тва́ру;

This dress becomes you. Гэтая сукенка вам пасуе (да твару).

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

misbecome

[,mɪsbɪˈkʌm]

v.i. -came, come

не падыхо́дзіць, не пасава́ць; быць не да тва́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

áufstecken

vt

1) нако́лваць; надзява́ць, наса́джваць

2) утырка́ць

3) перан. пасава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

licować

незак.

1. z czym пасаваць, падыходзіць да чаго, адпавядаць чаму;

2. буд. абліцоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

glove

[glʌv]

n.

1) рукаві́ца, пальча́тка f.

2) баксёрская рукаві́ца

to fit like a glove — даскана́ла пасава́ць

•

- handle with kid gloves

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)