пасава́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; незак.
Падыходзіць, адпавядаць каму-, чаму-н. Табе вельмі пасуе гэты касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
пасаваць1, ✂; незак.
Падыходзіць, адпавядаць каму-, чаму-н.
- Табе вельмі пасуе гэты касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пасаваць3, ✂; незак.
У гульнях з мячом: перадаваць мяч, даваць пас3.
|| зак. спасаваць, ✂.
|| аднакр. пасануць, ✂.
|| наз. пасоўка, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пасаваць2, ✂; незак.
-
Заяўляць пас2 (у 1 знач.) у картачнай гульні.
-
перан. Прызнаючы сябе бяссільным, няздольным, адказвацца ад далейшых намаганняў, здавацца.
|| зак. спасаваць, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пасава́ць I несов., спорт. пасова́ть;
п. на край — пасова́ть на край
пасава́ць II несов., карт., перен. пасова́ть;
трэ́ці раз пасу́ю — тре́тий раз пасу́ю;
не́льга п. пе́рад ця́жкасцямі — нельзя́ пасова́ть пе́ред тру́дностями
пасава́ць III несов., разг. (быть подходящим) идти́; подходи́ть, подоба́ть, соотве́тствовать;
зялёнае не пасу́е да блакі́тнага — зелёное не идёт (не подхо́дит) к голубо́му;
у го́сці не пасу́е хадзі́ць по́зна — в го́сти не подоба́ет ходи́ть по́здно;
ці́хі го́лас не ~ва́ў да яго́ мо́цнай фігу́ры — ти́хий го́лос не соотве́тствовал его́ кре́пкой фигу́ре
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пасава́ць², -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.
1. Заяўляць пас² (у 1 знач.) у картачнай гульні.
2. перан. Прызнаючы сябе бяссільным, няздольным, адказвацца ад далейшых намаганняў, здавацца. Не п. ні перад чым.
|| зак. спасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
пасава́ць 1, ‑суе; незак.
Падыходзіць, адпавядаць каму‑, чаму‑н. Голас .. [Любы] быў пявучы і таксама, як і твар, страшэнна не пасаваў да ўсяго яе выгляду. Чорны. Да яго постаці вельмі пасавала вайсковая форма, якую ён, як кіраўнік мясцовай групы «Стшэльца», надзяваў у кожнае свята. Чарнышэвіч. Тонкія рысы твару неяк не пасавала да такога дужага асілка, якім быў Андрэй. Ваданосаў.
пасава́ць 2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што і без дап.
Перадаваць адзін другому мяч, шайбу і пад. у спартыўнай гульні. Дзеці забаўляліся каля гімнастычнага гарадка, пасавалі мяч. Беразняк. Гульня пайшла яшчэ весялей, з жартамі і смехам. Хлопец у белай шапачцы стаяў насупраць Васіліны, пасаваў увесь час на яе, і яна спачатку хвалявалася. Савіцкі.
[Ад англ. pass — перадаваць.]
пасава́ць 3, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак.
1. Пры гульні ў карты адмовіцца ўдзельнічаць у розыгрышы да наступнай раздачы карт.
2. перан.; перад кім-чым і без дап. Прызнаваць сябе бяссільным перад чым‑н.; здавацца. Я не хацеў пасаваць перад братам і, хаця абліваўся ўвесь потам, аж прыгнуўся — стараўся захапіць як мага шырэйшы пракос. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасава́ць
1. (перад кім-н, перад чым-н) schlapp wérden; verságen vi;
2. (падыходзіць) (zusámmen)pássen vi; entspréchen* vi;
◊ гэ́та пасу́е як каро́ве сядло́ das passt wie die Faust aufs Áuge; sich éignen (да чаго-н zu D, für A);
3. спарт pássen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пасава́ць³, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.
У гульнях з мячом: перадаваць мяч, даваць пас³. П. свайму іграку.
|| зак. спасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й.
|| аднакр. пасану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).
|| наз. пасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -со́вак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
Пасава́ць ’падыходзіць, адпавядаць каму-, чаму-н.’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.), драг. пасува́тэ ’тс’ (Лучыц-Федарэц) запазычаны з польск. pasować ’тс’, якое з ням. passen ’тс’ (Варш. сл., 4, 78).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)