зача́ць, -чну́, -чне́ш, -чне́; -чнём, -чняце́, -чну́ць; -ча́ў, -чала́, -ло́; -чні́; -ча́ты; зак., каго (што).

1. Распачаць (разм.). З. будаўніцтва.

2. Даць пачатак жыцця каму-н. (уст.). З. дзіця.

|| незак. зачына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

зачына́ць несов.

1. разг. начина́ть;

2. биол. зачина́ть;

1, 2 см. зача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зачына́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачаць ​1.

зачына́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачаць, ✂; зак.

  1. Распачаць (разм.).

    • З. будаўніцтва.

  2. Даць пачатак жыцця каму-н. (уст.).

    • З. дзіця.

|| незак. зачынаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зачина́ть несов., прост. зачына́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зачына́цца ​1, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачацца ​1.

2. Зал. да зачынаць ​1.

зачына́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачацца ​2.

2. Зал. да зачынаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poczynać

незак.

1. пачынаць, распачынаць;

2. біял. зачынаць;

poczynać sobie — паводзіць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

conceive

[kənˈsi:v]

v.

1) прыду́мваць, заду́мваць

a well conceived scheme — до́бра заду́маны плян

2) уяўля́ць, ду́маць

3) выка́зваць, перадава́ць сло́вамі

4) зацяжа́рваць, зачына́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)