зубры́ла, ‑ы, Д ‑у, Т ‑ам, м.; Д ‑е, Т ‑ай, ж.
Разм. Той (тая), хто займаецца зубрэннем. бяссэнсавым завучваннем чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)