зна́йка, ‑і, м.
Разм. Пра чалавека, які імкнецца паказаць, што многа ведае. Нязнайка на печы ляжыць, а знайка па дарозе бяжыць. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)