злыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Злучыць, звязаць. [Стаеннікаў] прыемна было злыгаць і правесці па дарозе між ільноў і аўсоў. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)