здво́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад здвоіць.
2. у знач. прым. Які складаецца з двух аднародных прадметаў. Здвоены шнур.
3. у знач. прым. Перабудаваны ў два рады. Здвоеныя рады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)