здавальне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. здавальняць — здаволіць.

2. Задаволенасць, задавальненне (у 2 знач.). Гордасць і здавальненне свяціліся на твары старшыні, калі ён паказаў Пракопу сваю сталоўку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)