збры́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
Разм. Зрабіць брыдкім, агідным. Збрыдзіць твар грымам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)