завучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.
Разм. Старанна вучачы што‑н., забыцца на ўсё іншае, правесці за заняткамі лішні час. // Стаміцца ад працяглай вучобы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)