заваро́жаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад заваражыць.
2. у знач. прым. Зачараваны. Іван Мацвеевіч у захапленні. Ён заварожаны, загіпнатызаваны. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)