затарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; зак.
Разм. Пачаць тарахцець. // Пратарахцець. Затарахцеў трактар і змоўк. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)