зашнурава́ць ​1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Сцягнуць шнурком, шнуркамі. Зашнураваць чаравікі. □ Злобіч удзячна глянуў на свайго ад’ютанта і таропкімі рухамі зашнураваў на грудзях плашч-палатку. М. Ткачоў.

зашнурава́ць ​2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Пачаць шнураваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)