закуга́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць кугакаць. // Кугакнуць, пракугакаць. Закугакала сава і змоўкла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)