закара́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца каравым; закарэць (у 2 знач.). Кажух закаравеў. Анучы закаравелі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)