задубе́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў цвёрдым, нягнуткім, каляным. [Жанчына] лёгка сцягнула задубелы ад марозу шынель і ватоўку. Мележ. // Закарчанелы ад холаду. Задубелыя ногі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)