зада́рам, прысл.
Разм. Тое, што і задарма. [Мелех:] Я задарам галавы сваёй Нікому не аддам. Глебка. Задарам [Мацей] яшчэ, мусіць, нікому не паспачуваў, а тым больш Данілу. Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)