Зацененае, слаба асветленае месца. Пеця садзіўся дзе-небудзь у зацемку і марыў.Карпюк.[Андрэй Данілавіч] падняўся з канапкі, у якой грымнулі і заспявалі спружыны, і патупаў у прахалодныя зацемкі сенцаў.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)