забуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што.
Разм. Прымусіць упасці; абрушыць, абваліць. Забурыць плот. Забурыць будан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)