забаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., каго-што.

Задурманіць, затлуміць. Забаламуціць галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)