вы́варатка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Абл. Выварацень. [Каля] старой яловай вывараткі стаялі дзве нізенькія доўгія капы сіўцу. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)