вытрыманы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытрымаць.
2. у знач. прым. Строга паслядоўны, устойлівы. Вытрыманы стыль дэкарацый.
3. у знач. прым. Які ўмее валодаць сабою. Болей за ўсіх вытрыманым і спакойным аказаўся Нічыпар Янкавец. Колас.
4. у знач. прым. Даведзены да пэўнага гатунку працяглым захоўваннем. Вытрыманы сыр, каньяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)