вытарашчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Тое, што і вытрашчыць. Міхась сагнуўся і ад здзіўлення вытарашчыў вочы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)