вы́тачка 1, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выточваць — вытачыць.

вы́тачка 2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Унутраная складка або шво, з дапамогай якіх падганяюць адзенне да фігуры. Вытачка па таліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)