выручыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
1. Памагчы выйсці з цяжкага становішча.
2. Утаргаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выручыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
1. Памагчы выйсці з цяжкага становішча.
2. Утаргаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)