вы́пукліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Вылучыць, высунуць на першае месца; падкрэсліць. Выпукліць станоўчае ў рамане.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)