вы́пат, ‑у,
Вадкасць, якая прасочваецца на паверхню праз сценкі крывяносных сасудаў пры запаленні серозных абалонак і збіраецца ў якой‑н. унутранай воласці цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пат, ‑у,
Вадкасць, якая прасочваецца на паверхню праз сценкі крывяносных сасудаў пры запаленні серозных абалонак і збіраецца ў якой‑н. унутранай воласці цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)