вынахо́дца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.
Тое, што і вынаходнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)