выкіда́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ў затворы замка агнястрэльнай зброі, якое служыць для аўтаматычнага выкідання стрэляных гільз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)