выхавальнік, ‑а, м.
Той, хто займаецца выхаваннем каго‑н. [Люда:] — Увайшла я ў клас... І не адна ж зайшла, а як на суд: і выхавальнік іхні, і метадыст, і студэнты... Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)