вінтакры́л, ‑а, м.

Лятальны апарат з нясучым вінтом (як у верталёта), невялікім крылом і цягнучым вінтом (як у самалёта).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)