верхавінне, ‑я, н., зб.
Верхавіны дрэў, раслін. Вецер налягае на лес, гудзе ў верхавінні хвой. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)