ве́ер, ‑а,
1. Ручное прыстасаванне ў выглядзе складнога наўкруга, якім абмахваюцца ў духату.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ер, ‑а,
1. Ручное прыстасаванне ў выглядзе складнога наўкруга, якім абмахваюцца ў духату.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)