веялка, ‑і,
1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мякіны пасля малацьбы.
2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
веялка, ‑і,
1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мякіны пасля малацьбы.
2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)