вярэдзіць, вярэджу, вярэдзіш, вярэдзіць;
1. Шкодзіць што‑н. сабе, натруджваючы, надрываючыся.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вярэдзіць, вярэджу, вярэдзіш, вярэдзіць;
1. Шкодзіць што‑н. сабе, натруджваючы, надрываючыся.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)