вяно́чак, ‑чка, м.

1. Памянш.-ласк. да вянок (у 1 знач.).

2. Частка кветкі, якая складаецца з пялёсткаў; венчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)