вэнджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вэндзіць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны вэнджаннем. Вэнджанае мяса. Вэнджаная каўбаса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)